Fe de Ratas - ¡Ay pringao!

Un rapaz de quince años, yo nun-y pondría más,
entra nun supermercáu y nun hai un res d’anormal.
Garra lo que busca y con priesa va a pagar,
o eso ye lo que paez, l’alarma entama a sonar.

Asustáu sal corriendo, y dimpuestu a medrar,
siempres ta’l bon emplegáu que cuerre per detrás,
algamando atrapalu y llevándolu al llocal,
lo robao sedrá devuelto, la verdá torna a triunfar.

Y xuégueste la vida ¡Ai, pringáu!
Y xuégueste la vida ¡Ai, pringáu!
Vales menos de lo que robares.
Y xuégueste  la vida ¡Ai, pringáu!

Seis meses más tarde, reaxuste de personal,
el currante va a la cai, sedrá otru paráu más.
Paradoxes de la vida, realidá del capital,
¿Sabes lo que te diría’l rapaz qu’entró a robar?