Bruce Springsteen - The River

Vengo d’abaxo’l valle,
onde, cuando yeres mozu
t’enseñen a facer
lo mesmo que’l to pá.

María y yo conocímonos nel institutu
cuando ella namái tenía 17
fuximos d’esti valle
haza onde los campos yeren verdes.

Davezu díbemos al ríu
y nel ríu nadábemos
davezu dexábemosnos llevar
pola corriente.

Pasó’l tiempu,
y María quedó embarazada
y pal mio 19 cumpleaños,
regaláronme un contratu de trabayu y un traxe boda.
Fuimos al xulgáu,
y el xuez fizo’l restu.

Ensin sorrises de día de boda,
ensin paséu haza l’altar,
nin flores nin traxe novia.

Trabayo na construcción
pa la compañía Johnston
pero a lo cabero dicen que la cosa ta mal
por mor de la economía y eses coses.

Anguaño, toes aquelles coses
qu’enantes yeren importantes pa mín
paecen esapaecer nel aire.

Yo actúo como si nun m’alcordara del pasáu,
y María como si nun-y importare.
Pero entá remembro aquelles escapaes que
facíemos nel coche del mio hermanu.
Sí, Recuerdo’l so bonceáu, y el so cuerpu moyáu
echáu a la mio vera, tumbaos peles nueches
na oriella’l llagu.

Solía tumbame a la so vera,
para sentila alendar al mio lláu.

Toes eses alcordances
tornen a mín persiguiéndome
como una maldición.

Ye un suañu, una mentira
si nun se torna realidá.
O ye dalgo pior lo que m’unvía haza’l ríu.